بررسی آلودگی باکتریال تیغه های لارنگوسکوپ در بخش های درمانی بیمارستان موسی بن جعفر(ع) قوچان

چکیده زمینه و هدف: یکی از راه های کنترل عفونت بیمارستانی، شناسائی و تعیین ابزار انتقال و نوع آلودگی قابل انتقال با آن می باشد تا در پیشگیری و درمان کمک کننده باشد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی آلودگی، نوع و شدت آلودگی تیغه های لارنگوسکوپ به مدت ۴ ماه در بخش های درمانی بیمارستان موسی بن جعفر (ع) قوچان در سال ۱۳۸۹ بود. مواد و روش کار: روش کار به صورت توصیفی بوده و بطور تصادفی انجام شده است. ازتیغه های لارنگوسکوپ ضد عفونی شده در طول ۴ ماه ۱۰۴ مورد نمونه برداری شد. نمونه برداری با سواپ استریل انجام و کشت انجام می گردید. درصورت رشد باکتری و ایجاد کلونی، لام تهیه شده و از نظر نوع باکتری و شدت رشد باکتری مورد بررسی قرار داده می شد. اطلاعات جمع آوری شده بوسیله نرم افزار SPSS ورژن ۱۷ و بر اساس تست های کای دو و آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: نتایج نشان می دهد که ۵۵ عدد (۹/۵۲%) از تیغه ها آلوده بودند. بیشترین نوع آلودگی مربوط به سوش میکروبی استافیلوکک کواگولاز منفی با ۲۰ مورد (۴/۳۶٪) و کمترین نوع آلودگی مربوط به انتروکوک با ۵ مورد (۱/۹٪) می باشد. در مقایسه شدت آلودگی بین بخش های درمانی بیشترین مربوط به اتاق عمل و کمترین مربوط به بخش های اطفال و جراحی مردان بود. نتیجه گیری: اصول و روش کلی مشترکی در شستشو و ضد عفونی تیغه های لارنگوسکوپ به کار می رود که روش قابل قبولی است. اما رعایت جزئیات و رعایت دقیق مراحل شستشو و ضد عفونی توسط افراد در بخش ها متفاوت است و قابل تائید نیست که نیازمند آموزش و سخت گیری بیشتر از طرف واحد کنترل عفونت می باشد.