مرگ ومیر بیمارستانی بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد و عوامل مرتبط با آن

چکیده زمینه و هدف: انفارکتوس حاد میوکارد یکی از شایعترین علت مرگ در سراسر جهان می باشد. اگر چه میزان مرگ و میر پس از پذیرش انفارکتوس حاد میوکارد بطور چشمگیری طی ۲ دهه گذشته کاهش یافته است اما میزان آن هنوز بالاست؛ لذا هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی و عوامل مرتبط با مرگ ومیر بیمارستانی بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بود. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی، پرونده ۲۲۷ بیمار مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد بستری در بخش سی سی یو مرکز آموزشی درمانی قلب دکتر حشمت بررسی شد. اطلاعات لازم در مورد عوامل دموگرافیک و بالینی بیماران از جمع آوری شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری۱۶ SPSS با در نظر گرفتن سطح معنی داری ۰۵/۰P< استفاده شد. یافته ها: فراوانی مرگ ومیر بیمارستانی بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد ۴/۸ % بود. در تجزیه و تحلیل تک متغیری، وضعیت بیماران مبتلا به انفارکتوس حاد میوکارد پس از بستری با تعداد روزهای بستری (۰۰۲/۰ P< )، کسر جهشی بطن چپ (۰۰۲/۰ (P< و سابقه قبلی بیماری عروق کرونر (۰۱۴/۰P< ) مرتبط بود. در تجزیه و تحلیل رگرسیونی تنها پیش بینی کننده مرگ بیماران پس از بستری، کسر جهشی بطن چپ (۰۱۹/۰ P< ، ۸۸۵/۰ OR=) بود. نتیجه گیری: علیرغم بکارگیری برنامه های پیشگیری و پیشرفت های درمانی، میزان مرگ ومیر بیمارستانی ناشی از انفارکتوس حاد میوکارد همچنان بالاست (۴/۸%)؛ در مطالعه حاضر تعداد روزهای بستری، کسر جهشی بطن چپ و سابقه قبلی بیماری عروق کرونر از عوامل مرتبط با مرگ ومیر بیمارستانی شناخته شدند.