تعیین دانسیته استخوان در کودکان مبتلا به آسم دریافت کننده کورتیکواستروئید استنشاقی طولانی مدت

چکیده زمینه و هدف: آسم به عنوان یک بیماری التهابی مزمن، برای درمان مراحل متوسط و شدید، نیاز به داروهای ضد التهابی استنشاقی، دارد. استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدهای استنشاقی با دوز بالا ممکن است با عوارضی مثل کاهش رشد یا کاهش تراکم استخوان همراه باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه تراکم استخوان در بیماران مبتلا به آسم دریافت کننده کورتیکواستروئید طولانی مدت (مساوی یا بیشتر از ۶ ماه) با تراکم استاندارد مشخص شده برای کودکان سالم بر طبق سن، جنس، قد، وزن و نژاد و ناحیه استخوانی است. همچنین تعیین سطح سرمی ۲۵-هیدروکسی ویتامین D۳ در کودکانی که در طی بررسی کاهش تراکم استخوانی داشتند. مواد و روش کار: در ۳۰ کودک مبتلا به آسم درسنین۵ تا ۱۵ ساله که به مدت بیش از۶ ماه تحت درمان با اسپری فلوتیکازون پروپیونات به میزان بیش از ۴۰۰ میکروگرم در روز بوده و سطح سرمی نرمال کلسیم، فسفر وآلکالن فسفاتاز داشتند سنجش تراکم استخوانی به روش (DXA) Dual energy Xray absorptiometry انجام شد. همچنین درکودکان مبتلا به کاهش تراکم استخوانی سطح ویتامین D سرم به روش Electrochemiluminescence بررسی شد. یافته ها: در مقایسه با تراکم استخوان کودکان سالم استاندارد شده و بر طبق سن، جنس، نژاد و قد و وزن و ناحیه استخوانی ۱۸ بیمار (۶۰%) کاهش تراکم استخوان داشتند؛ (-۱≤z.score≤-۲/۵).در کودکانی که کاهش تراکم استخوانی داشتند سطح سرمی ۲۵-هیدروکسی ویتامین D۳ تعیین شدکه ۱۷ بیمار سطح نرمال و یک بیمار سطح ویتامین D کاهش یافته داشت. نتیجه گیری: در تمامی کودکانی که کورتیکواستروئید با دوز بالای استنشاقی می گیرند توصیه به انجام سنجش تراکم استخوانی می شود.