بررسی عوامل موثر بر لغزش در بیماران تحت درمان در مراکز ترک اعتیاد شهر اسفراین

چکیده زمینه و هدف: لغزش، مصرف مجدد مواد مخدر بعد از یک دوره زمانی بعد از ترک مواد مخدر است. با توجه به میزان بالای لغزش در معتادان به مواد مخدر مطالعه حاضر به بررسی عوامل موثر بر لغزش افراد به سمت مصرف دوباره مواد مخدر می پردازد. مواد و روش کار: این مطالعه مورد شاهدی بر روی ۲۰۰ معتاد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهرستان اسفراین در سال ۱۳۹۱ انجام گرفت شرکت کنندگان به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب، و اطلاعات بوسیله چک لیست توسط پژوهشگر از پرونده افراد مورد مطالعه و همچنین مصاحبه با آنها جمع آوری شد. سپس داده ها وارد نرم افزار آماری SPSS۱۸ شده و توسط آزمون های تی مستقل و کای اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: از ۲۰۰ نفر افراد شرکت کننده در مطالعه ۵/۷۷ درصد مرد بوده و میانگین سنی افراد ۹/۴۵ سال بود. یافته ها نشان داد که بین سن (۰۱/۰=p)، مقدار مصرف(۰۳/۰=p) و دفعات مصرف روزانه(۰۴/۰=p)، وجود دردهای مزمن جسمی(۰۲/۰=p) و معاشرت با دوستان معتاد(۰۳/۰=p) با لغزش از نظر آماری رابطه وجود دارد. از طرفی بین سابقه مصرف سیگار(۳۲/۰=p)، سابقه اعتیاد در خانواده(۲۳/۰=p)، نوع درمان نگهدارنده یا سم زدایی(۱۸/۰=p) و متغیرهای دموگرافیک جنسیت، تاهل، تحصیلات و اشتغال با لغزش رابطه ای مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه می توان با آموزش و مداخله در جهت تغییر الگوهای موثر بر لغزش و همچنین تقویت مهارت مقابله و تاب آوری موجب کاهش لغزش افراد تحت درمان را به مصرف مجدد مواد مخدر فراهم نمود.