ارتباط بین هوش هیجانی و سلامت عمومی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بجنورد؛ سال ۱۳۹۲

چکیده زمینه و هدف: نظریه ی هوش هیجانی دیدگاهی تازه در مورد پیش بینی عوامل موثر بر موفقیت و در پی آن پیشگیری از ایجاد اختلالات جسمانی و روانی است. شواهد گذشته حاکی از آنست که افراد با مهارت هیجانی بالاتر، در حیطه های مختلف زندگی برتر ند. از آنجایی که دانشجویان افراد تاثیر گذار جامعه در آینده خواهند بود، لذا این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین هوش هیجانی و سلامت عمومی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بجنورد در سال ۱۳۹۲ انجام شد. مواد و روش کار: این مطالعه ی تحلیلی بر روی ۲۳۵ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بجنورد انجام شد. جهت بررسی سلامت عمومی و هوش هیجانی در آنان به ترتیب از پرسشنامه ی سلامت عمومی Goldberg و هوش هیجانی بار-ان (Bar-on i) استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی، آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و t گروه های مستقل با در نظر گرفتن سطح معناداری ۰۵/۰ p<، در نرم افزار SPSS۲۰ استفاده گردید. یافته ها: نتایج حاصل از آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین هوش هیجانی و بعد اضطراب ارتباط معنی دار آماری در جهت مثبت وجود داشت (۲۳/۰r= و۰۰۸/۰ p=) . همچنین بین هوش عاطفی و اختلال افسردگی ارتباط آماری معنا داری در جهت مثبت وجود داشت (۴۳/۰ r= و ۰۰۱/۰ p <). بین ترم تحصیلی دانشجویان و میزان هوش هیجانی و همچنین میزان سلامت عمومی آنها، رابطه ی معناداری از نظر آماری در جهت منفی مشاهده شد (۰.۱۴ r=- و۰۰۰/۰ P=). نتیجه گیری: هوش هیجانی می تواند عاملی پیشگویی کننده در سطح سلامت عمومی فرد باشد. پایین بودن سلامت عمومی و هوش هیجانی در بین شرکت کنندگان مطالعه ی ما و میزان ارتباط نزدیک بین این دو مولفه، لزوم استفاده از روشهای روانشناختی و درمانی جهت رفع موانع ارتقای سلامت عمومی و بهبود وضعیتهوش هیجانی را طلب می کند.