نقد سه کتاب "ژئومورفولوژی ایران"

ژئومورفولوژی علم بررسی نحوه پیدایش ناهمواری ها و تغییر شکل آن ها است. این علم در واقع علم زبان زمین است که امروزه با افزایش مخاطرات محیطی همچون سیل، زلزله،  خشک سالی، فرونشست،  فرسایش خاک،  طوفان های گردوغبار و همچنین مشکلات محیط زیستی فراوان، لزوم توجه به آن هر روز بیش از پیش نمایان می شود. یکی از مسائل مهمی که در تمام مشکلات مذکور مشهود است کاربری نادرست، نابه جا و بیش از اندازه از طبیعتی است که با روش های مختلف به ما هشدار می دهد. با این اوصاف باید پرسید چاره کار در چیست؟ چگونه باید این هشدارها را درک کرد؟ و پیش از وقوع حادثه تدابیر لازم را اندیشید؟ پاسخ، استفاده از زبان زمین یا ژئومورفولوژی در برنامه ریزی های محیطی است. بر این اساس، این نوشته سعی دارد سه کتاب از کتاب های بنیادین این علم با نام مشابه "ژئومورفولوژی ایران" را بررسی و معرفی کند. این سه کتاب شامل قدیمی ترین، پرخواننده ترین و جامع ترین کتاب های این عنوان در ایران هستند. قدیمی ترین این کتاب ها، ژئومورفولوژی ایران نوشته دکتر محمد حریریان است که در شهریور ماه ۱۳۶۹ توسط انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی به چاپ رسید. کتاب دوم، ژئومورفولوژی ایران نوشته دکتر محمود علایی طالقانی است که در سال ۱۳۸۱ توسط نشر قومس به چاپ رسید و سومین کتاب، ژئومورفولوژی ایران نوشته دکتر ابراهیم مقیمی است که در سال ۱۳۸۹ توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شد...