اصلاح مراتع تخریب شده در مناطق نیمه استپی استان مرکزی

گیاه ورک (Rosa persica Michx. ex Juss) یکی از گونه­ های مهاجم در عرصه­ های مرتعی است که در مراتع تخریب شده و دیمزارهای رها شده و کم بازده به سرعت گسترش یافته و بر ویژگی­ های ساختاری و عملکردی اکوسیستم­ های مرتعی تاثیر منفی گذاشته است. این پژوهش به منظور بررسی امکان اصلاح و احیاء مراتع تخریب شده در ورک­زارهای نیمه استپی استان مرکزی انجام شد. در این مطالعه، مقایسه روش ­های مختلف مرتع کاری شامل بذر­کاری در فارو، بذر­کاری مستقیم و کپه­ کاری با استفاده از گونه­ های Agropyron elengatum، Bromus tomentellus، Onobrychis subnitens، Onobrychis melanotricha،Sanguisorba minor، Medicago sativaوOnobrychis sativa در قالب طرح آزمایشی کرت ­های خرد شده بر پایه بلوک­ های کامل تصادفی با چهار تکرار و در سه سال متوالی انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین درصد استقرار نونهال­ ها، به ترتیب مربوط به بذر­کاری توام با ایجاد فارو، کپه­ کاری و بذر­کاری مستقیم بود. همچنین صرف نظر از نوع روش اصلاحی؛ گونه Agropyron elengatum با بیشترین درصد استقرار نونهال­ها، گونه مناسبی برای کاشت در هر سه روش است و پس از آن گونه­ های Sanguisorba minor، Medicago sativaوBromus tomentellusدر اولویت می باشند. لذا بذر­کاری گونه ­های ذکر شده توام با ایجاد فارو جهت اصلاح و احیاء مراتع تخریب شده در این مناطق توصیه می ­شود.