ضرورت توجه به رویکرد جست محور همگام با رویکرد بذرمحور در جنگل های زاگرس

این دیدگاه نگاهی دارد به یک الزام جنگل شناسی در جنگل های زاگرس با عنوان رویکرد جست محور که در مورد پایه های بالغ بلوط تا پیش از رسیدن به سنی که درخت دیگر قادر به تولید جست نیرومند و قوی نباشد، مطرح است. همانند دیدگاه پیشین، ضروری است پیش از تشریح موضوع، وضعیت این درختان یا توده هایی که متشکل از این درختان هستند، تشریح شود. هرچند گستره توده های شاخه زاد کم قطر بلوط که موضوع دیدگاه بخش اول الزامات جنگل شناسی زاگرس بود، قابل ملاحظه است، اما فراوانی و گستره توده هایی که فرم غالب رویشی آن ها متشکل از پایه های دانه زاد بلوط یا شاخه زادهای تک تنه بلوط است، نیز کم نیست. این قبیل درختان در دو دسته کلی قرار می گیرند: ۱) پایه های دانه زاد: که نظر به شرایط خاص زاگرس و عوامل متعدد تاثیرگذار بر درختان و توده های جنگلی، فراوانی آن ها در مقایسه با پایه های شاخه زاد زیاد نیست. ۲) پایه های شاخه زاد تک تنه: دسته ای از درختان در جنگل های زاگرس هستند که هرچند مبدا غیرجنسی (جست) دارند، اما به دلیل نوع پرورش و مدیریت درخت در گذشته، در سنین بلوغ (میان سالی و بیشتر) نمود عینی و شکل ظاهری آنها همانند یا بسیار شبیه یک درخت دانه زاد است. شباهت این درختان به پایه های دانه زاد آنقدر زیاد است که اگر آگاهی کاملی از سوابق مدیریت و پرورش این قبیل درختان در اختیار نباشد، تشخیص آنها از پایه های دانه زاد بسیار دشوار بوده و دارای خطا خواهد بود. یکی از راه های عملی شناسایی این قبیل درختان از پایه های دانه زاد، جهت انحنای بخش پایین تنه این درختان است. به طور کلی، در جنگل ها، درختان در دامنه های شیب دار به دلیل فشاری که نیروی ثقل زمین بر بستر جنگل وارد می کند و این فشار به بخش پایینی درختان منتقل می شود، به طور معمول انحنایی در این بخش از تنه دارند که هم جهت با جهت شیب غالب دامنه است و این یک پدیده متداول در جنگل ها است، اما اگر این انحنا هم جهت با جهت شیب غالب دامنه نبود (به ویژه در مواردی که کاملا مخالف جهت دامنه است)، به احتمال قریب به یقین می تواند ناشی از فرم رویشی درخت بوده و بیانگر شاخه زادی آن باشد...