بروز خشکیدگی در بستر زوال جنگل های زاگرس

بررسی شرایط کلی و توان اکولوژیک توده های جنگلی زاگرس حاکی از ضعف شرایط رویشگاه و فقر مزمن اکولوژیک منطقه است که به طور تدریجی در خلال چند قرن اخیر به وجود آمده و روند آن افزایش یافته است. علل این ضعف تدریجی را که امروزه منجر به بروز بحران زوال جنگل های زاگرس شده و علاوه بر بلوط سایر گونه ها را نیز تحت تاثیر قرار داده است، می توان به فشار بیش از پیش انسان و دام به ویژه در چند دهه اخیر مرتبط دانست. به دنبال آن فرسایش بی رویه، کوبیدگی و فقر روزافزون خاک، از دست رفتن سریع رطوبت خاک و تشدید اثر تنش های رطوبتی به وقوع پیوسته است. طبیعی است که در چنین بستری حمله آفات و امراض مختلف به مولفه های تحت تنش در بوم سازگان به آسانی رخ می دهد. نظر به اهمیت موضوع زوال جنگل های زاگرس، در طرح جامعی با عنوان «بررسی عوامل موثر بر زوال بلوط ایرانی و راهکارهای مقابله با آن در جنگل های استان ایلام» شامل ۱۳ زیرپروژه سعی شد ...