خشکیدن چشمه ها خطرناک تر از خشکیدن تالاب هاست

چشمه ها بخشی از رویشگاه های ماندابی هستند که در مناطق کوهستانی به صورت گسترده پراکنده اند و تحت تاثیر مستقیم بارندگی، توپوگرافی و کمیت آب های زیرزمینی در آبخوان ها هستند. با اینکه اهمیت آنها به صورت تک چشمه با توجه به سطح کوچک پوشش آنها ابتدا به ساکن چشمگیر نمی باشد ولی تنوع و فراوانی این چشمه ها اهمیت آنها را به عنوان یک رویشگاه ماندابی صدچندان نموده است. این چشمه ها بستر گسترده ای را برای شکوفایی تنوع زیستی از گیاهان ماندابی، حیات وحش، پرندگان و میکروارگانیسم های خاکی و آبی فراهم کرده است. با توجه به تفاوت در عرض های جغرافیایی، ارتفاع از سطح دریا، تنوع بستر زمین شناسی و خاک، شیب، جهت، نوع رویشگاه و کمیت و کیفیت آب آبخوان ها، تحت تاثیر جریان آب چشمه ها، رویشگاه های ماندابی مختلفی بوجود می آید. چشمه های آب گرم و سرد، چشمه های آب شیرین و شور، چشمه های آهکی و غیره هرکدام بستگی به شرایط خاص خود آشیان اکولوژیک متنوع را بوجود می آورند...