تعیین اثربخشی آموزش تربیت مربی پیش دبستانی بر مولفه های خودکارآمدی شغلی و ابزار وجود شرکت کنندگان دوره های آموزش آزاد دانشگاه پیام نور

هدف این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش حرفه ای تربیت مربی پیش دبستانی بر خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی و ابزار وجود داوطلبان مربیگری پیش دبستانی است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون –پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه داوطلبان مربیگری پیش دبستانی شهر مهاباد است که در دوره آموزش حرفه ای تربیت مربی پیش دبستانی دانشگاه پیام نور در سال ۱۳۹۸ شرکت کرده بودند و تعداد آنان ۱۹۷ نفر بود. تعداد ۴۰ نفر به روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری نظام دار انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل ۲۰ جلسه (هر هفته دو جلسه) آموزش های تخصصی، فرم کوتاه مقیاس خودکارآمدی در تصمیم گیری شغلی بتز و همکاران (۱۹۹۶)، پرسشنامه خود ابرازی بزرگسالان گی، هالندورث و گالاسی (۱۹۷۵) بود. پرسش نامه ها به صورت پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس و کوواریانس در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۴ انجام گرفت. مداخله بر خودارزیابی، انتخاب هدف، اطلاعات شغلی و برنامه ریزی از مولفه های خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی موثر بوده و تنها بر حل مسئله تاثیری نداشته است (۰۹/۰=P). مداخله بر ابراز وجود هم تاثیر گذاشته است (۰۵/۰> P). با توجه به این که آموزش حرفه ای بر خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی و ابراز وجود تاثیر مثبت گذاشته است؛ لذا پیشنهاد می شود با آموزش تخصصی و حرفه ای زمینه موفقیت داوطلبان مربی پیش دبستانی را در شغل مد نظر فراهم کرد.