مطالعه کیفی راهبردهای مقابله با بحران میان سالی در میان سالان شهر تهران

میان­سالی یکی از دوره ها یا مراحل زندگی است که کمتر در پژوهش های روان شناختی به آن پرداخته شده است. یکی از مسائل مهم در دوره میان­سالی بحران میان­سالی است. مطالعه حاضر به منظور شناخت بحران میان­سالی در میان نمونه ای از میان­سالان شهر تهران انجام شده است. در این پژوهش از روش شناسی کیفی و روش نظریه زمینه ای برای مطالعه بحران میان­سالی استفاده شده است. برای انتخاب مشارکت کنندگان از روش نمونه گیری هدفمند و نظری استفاده شده است. در نهایت بعد از اشباع داده ها ۱۷ نفر میانسال به عنوان نمونه مطالعه انتخاب شدند. اطلاعات از میان­سالان با استفاده از مصاحبه نیمه­ساختاریافته جمع آوری شده است. به منظور تجربه و تحلیل یافته ها از فن کدگذاری سه مرحله ای باز، محوری و گزینشی استفاده شد. ۲۵ مقوله اصلی در زمینه بحران میان­سالی با توجه به مدل پژوهش شناسایی شد. یافته ها نشان داد محور مرکزی بحران میان­سالی بحران های موضوع محور میان­سالی است، به این معنا که افراد میان­سال با توجه به موضوع های مختلف ممکن است دچار بحران شوند. اگر آنان زندگی شان در زمینه های مورد انتظار با دستاورد همراه نباشد دچار بحران می شوند. افراد میان­سال در برابر بحران ها راهبرهای فعالانه ای را برگزیده بودند. تلاش برای جبران ناکامی ها، احساس مسئولیت در برابر دیگران، کاستن از میزان روابط و عمق بخشیدن به روابط و تلاش برای حفظ ظاهر فیزیکی از مهم ترین راهبردهای آنان برای مواجه با بحران میان­سالی است. در نهایت پیشنهاد می­شود متخصصان سلامت روان از یافته های این پژوهش در جهت ارتقاء سلامت روان میان­سالان استفاده کنند.