مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و روان شناسی مثبت گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲
محل انتشار: مجله دستاوردهای روانشناختی، دوره: 29، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 71
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSYC-29-1_009
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1402
چکیده مقاله:
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت و روان شناسی مثبت گرا با رویکرد بهباشی بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. حجم نمونه شامل ۴۵ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. از این تعداد، ۱۵ نفر به گروه آزمایش درمان مبتنی بر شفقت، ۱۵ نفر به گروه آزمایش روان شناسی مثبت گرا با رویکرد بهباشی و ۱۵ نفر به گروه گواه به صورت تصادفی ساده گمارده شدند. جهت جمع آوری داده های پژوهش از مقیاس آلکسی تایما تورنتو (باگبی و همکاران، ۱۹۹۴)، مقیاس سازگاری روانی اجتماعی با بیماری (دروگاتیس، ۱۹۹۰) و پرسشنامه پیروی از درمان (مدانلو، ۲۰۱۳) استفاده شد. گروه آزمایش درمان مبتنی بر شفقت ۸ جلسه مداخله دو ساعته و همچنین گروه آزمایش روان شناسی مثبت گرا با رویکرد بهباشی نیز ۸ جلسه دو ساعته دریافت کردند. جهت تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد هر دو رویکرد درمانی در مرحله پس آزمون بر ناگویی هیجانی، رفتار سازگارانه و پیروی از درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ تاثیر معنی داری داشته اند (۰۵/۰>p). بین دو روش درمانی در هر یک از متغیرهای وابسته تفاوت معنی داری مشاهده نشد. براساس یافته ها می توان گفت بکارگیری هر دو رویکرد درمانی بر کاهش ناگویی هیجانی و افزایش سطح رفتار سازگارانه و نیز پیروی از درمان اثرگذار هستند.
کلیدواژه ها:
درمان مبتنی بر شفقت ، روان شناسی مثبت گرا با رویکرد بهباشی ، ناگویی هیجانی ، رفتار سازگارانه ، پیروی از درمان
نویسندگان
مهناز بهادری
گروه روانشناسی سلامت ،واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران
مهناز مهرابی زاده هنرمند
استاد گروه روان شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
پرویز عسکری
گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران.
حسن احدی
گروه روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین الملل کیش، ایران.
لیلا مرادی
مرکز تحقیقات دیابت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :