تاثیر جدایه های باکتریایی شورپسند بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم کنجد حساس و مقاوم به شوری

باکتری های جدا شده از محیط های پرتنش به افزایش تحمل گیاهان به شوری کمک می نماید. در این پژوهش اثر باکتری های شورپسند جدا و خالص سازی شده از خاک های شور استان خراسان رضوی بر عملکرد دو رقم کنجد مقاوم (فردوس) و حساس به شوری (کلات)، در شرایط گلخانه بررسی شد. بیشترین وزن تر اندام هوایی با ۰/۷۲ ، ۸/۶۱ ، ۵/۵۷ ، ۱/۳۰ و ۵/۲۸ درصد افزایش به ترتیب در جدایه های H۸، H۶، H۷، H۵ و H۱۳ مشاهده گردید. تلقیح جدایه ها باعث افزایش تعداد دانه در کپسول در تمامی آن ها گردید. بیشترین افزایش عملکرد دانه به ترتیب در جدایه های H۸ (۸/۷۰ درصد) و H۷ (۳/۵۶ درصد) از جنس ویرجی باسیلیوس، H۶ (۴/۵۲ درصد) و H۵ (۷/ ۴۱ درصد) از جنس باسیلیوس و H۱۳ (۵/۲۵ درصد) نیز از جنس باسیلیوس با اختلاف معنی دار نسبت به شاهد (۰۱/۰P≤) مشاهده شد. بیشترین تعداد دانه در کپسول، وزن تر و خشک اندام هوایی و عملکرد دانه در ترکیب رقم مقاوم به شوری فردوس همراه با باکتری ویرجی باسیلیوس دوخنسیس و همچنین همین باکتری با رقم حساس به شوری کلات به دست آمد. نوع رقم، بیشتر بر صفات ظاهری و تلقیح جدایه ها بیشتر بر عملکرد کنجد تاثیر داشت. همچنین جدایه ویرجی باسیلیوس دوخنسیس از pH محیط رشدی مناسب تری برخوردار بود که شاید بتوان آن را دلیلی بر بالاتر بودن عملکرد گیاه کنجد در مجاورت با این جدایه دانست.