تعیین تنش آبی مجاز سویای بهاره در منطقه گرگان

تنش آبی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل موثر بر کاهش رشد و تولید سویا در مناطق نیمه خشک بشمار می رود. به منظور دستیابی به عملکرد اقتصادی دانه سویا با مصرف حداقل آب کاربردی، پژوهشی به مدت ۲ سال در منطقه گرگان اجرا گردید. در این تحقیق، تیمارهای آبیاری شامل: آبیاری کامل (۱۰۰درصد) و کم آبیاری به مقادیر ۸۰ و ۶۰ درصد آبیاری کامل در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، بیشترین عملکرد دانه و زی توده در تیمار آبیاری کامل حاصل شد، اما حداکثر بهره وری مصرف آب در تیمار ۸۰ درصد آبیاری کامل بدست آمد. براساس نتایج، اگرچه اعمال کم آبیاری به میزان ۸۰ درصد آبیاری کامل (۲۰ درصد صرفه جویی) منجر به کاهش ۱۲ درصد عملکرد دانه گردید، اما حدود ۵۵۰ مترمکعب در هکتار صرفه جویی در مصرف آب حاصل گردید. همچنین، بیشترین میزان بهره وری آب سویا در تیمار ۸۰ درصد نیاز آبی مشاهده شد. لذا با توجه به کاهش بارش ها و محدودیت منابع آب در منطقه، روند افزایشی دما و تبخیر جهت دستیابی به عملکرد دانه مطلوب و افزایش بهره وری آب سویا با توجه به اختلاف عملکرد کم بین تیمارهای ۱۰۰ درصد و ۸۰ درصد نیاز آبی سویا در شرایط محدودیت آب می توان مقدار آب آبیاری کامل را تا حداکثر ۲۰ درصد کاهش داد.