کاربست «نظریه مکتب» در تاریخ نگاری دوره اسلامی: امکان یا امتناع
محل انتشار: پژوهشنامه تاریخ تمدن اسلامی، دوره: 47، شماره: 2
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 39
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHIC-47-2_003
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1402
چکیده مقاله:
در پژوهش هایی که از سده بیستم میلادی درباره تاریخنگاری دوره اسلامی انجام شد، الگوهایی ارائه گردیدکه دستکم بر یکی از چهار مولفه زمان، موضوع، ساختار و خاستگاه جغرافیایی مولفان، متکی بود. در این بین، مولفه «خاستگاه جغرافیایی مولفان آثار» که با عنوان «نظریه مکتب» شناخته میشود، تاریخنگاری دوره اسلامی را به دو مکتب اصلی حجاز به مرکزیت مدینه و عراق به مرکزیت کوفه تقسیم میکند و اعتبار روایتهای تاریخی را بر این اساس مورد سنجش قرار میدهد. با این حال شواهد نشان میدهد که این نظریه برای دستیابی به هدف خود کارساز نیست و تنها در فهم تطور موضوعهای مختلف تاریخنگاری اسلامی همچون فتوحنگاری، نسبنگاری و سیرهنگاری می تواند سودمند باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد تقوی
دانشجوی دکتری تاریخ و تمدن ملل اسلامی دانشگاه تهران
محمدعلی کاظم بیگی
دانشیار گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :