بازآفرینی بافت های فرسوده شهری در راستای دستیابی به پایداری

بافت تاریخی شهرها میراث ارزشمند معماری و کالبدی به جای مانده از پیشینیان ماست که در طول زماندر هویت بخشی به حیات شهری همواره نقش بارزی ایفا نموده است. این بخش از شهر تجلیگاه ابعادفرهنگی، اقتصادی و اجتماعی مردمانی است که در دورههای تاریخی در این بخش از شهر روزگار سپریکرده و هویت فرهنگی آن را به ثبت رسانده اند. رویکرد بازآفرینی پایدار شهری یکی از جدید ترینرویکردهای پذیرفته شده جهانی در مواجه با بافتهای فرسوده شهری است. این رویکرد به بهبود وضعیتاقتصادی، اجتماعی و محیطی شهر توجه دارد و طیف وسیعی از فعالیتها را بیان می دارد که قابلیت زیستجدیدی به مناطق در آستانه تخریب میدهد و با مباحث وسیع تری از جمله کیفیت زندگی و اقتصاد رقابتیسروکار دارد. براین اساس پژوهش حاضر به شیوه ی کتابحانه ای انجام شده و نتایج آن نشان می دهدبازآفرینی شهری دارای معیارهای و شاخص های مختلفی می باشد که بررسی هر کدام از این شاخص هامی تواند به بهبود یافتن وضعیت زندگی ساکنان این بافت ها منجر شود. به گونه ایی که احیاء اقتصادی واجتماعی این مراکز زمینه حفظ و احیاء کالبدی و اجتماعی - فرهنگی آن ها را به وجود آورده و از تخریبطبیعی و تخریب برنامه ریزی شده سودجویان جلوگیری خواهدکرد.