مروری بر نقش برنامه ریزی حمل و نقل و طراحی شهری بر ترافیک شهری

به ایجاد ارتباطات میان اجزاء یا به بیان درست تر به ایجاد روابط بین عملکردهای گوناگون شهری، نظام ارتباطات می گویندکه خود دارای دو درجه عملکردی و کالبدی است. نظم ارتباطی از نظر عملکردی، حمل و نقل یا ترابری شهری خوانده می شودکه دارای اشکال متفاوت پیاده-سواره، مسافر و حمل کالا به صورت عمومی و خصوصی است. فعالیت حمل و نقل، تردد شهری ویا آمد و رفت پیاده و سواره را پدید می آورد که در اصطلاح ترافیک نامیده می شود. فضای ترافیک جریان حمل و نقل و ترافیک(آمد و رفت) در شهرها، همان شبکه ارتباطی یا خیابان ها و کوچه هاست که خود سازمان و سلسله مراتبی خاص دارد. از جملهمشکلاتی که امروزه شهرهای ما با آن دست به گریبان هستند، ترافیک است؛ حضور حجم زیادی از خودروها در معابر، خیابانها وبافتهای شهر که در بهترین حالت نیز زیرساختهای شهری را به زانو در میآورد، استفاده نکردن شهروندان از حمل و نقل عمومیو پاک و استفاده افراطی از خودروهای شخصی علاوه بر پیش زمینه های فرهنگی و دلایل اقتصادی، به طراحی فضاهای شهرینیز مربوط میشود. به عبارت بهتر طراحی متناسب فضاهایی که به طور مستقیم یا غیر مستقیم با ترددهای روزانه شهروندان درارتباط است میتواند بر رفتارهای محیطی آنان اثرگذار باشد و به نحوی ساکنان شهرها را به استفاده از حمل و نقل عمومی به جایحمل و نقل شخصی ترغیب کند همچنین میتواند از ترددهای بیهوده شهروندان به نقاط مختلف شهر جلوگیری کند . سیستم حملو نقل متشکل است از فعالیت های بین مکانی و مجراهای انطباق یافته که بین فضاهای انطباق یافته یک شهر، منطقه، کشور و یاکشورها برقرار می باشد.