بررسی و تحلیل شاخص های سلامت روان شهروندان در فضای شهری (نمونه موردی: خیابان احمدآباد مشهد)

امروزه بحران سلامت روان و شرایط نامناسب فضاهای عمومی شهری در ابعاد جسمی و روانی، فضاهای شهری و مسکونیمعاصررا تهدید میکند. عدم امنیت در فضاهای شهری و سکونتی انزوا، افسردگی و گسست اجتماعی در محلات شهری از عواملمزمن شهری و محیطی هستند. در چنین شرایطی اتخاذ رویکردهای نوین برنامه ریزی و طراحی محیط برای ارتقای سلامتمحیطی شهروندان ضروری است . طراحی فضاهای عمومی باز و محلات شهری متناسب با آسایش و امنیت و سلامت روانی وفیزیکی شهروندان یکی از اهداف طراحی شهری پایدار به شمار میرود که در سالهای اخیر به ویژه درکشورهای توسعه یافتهگسترش زیادی داشته و ارائه معیارهای طراحی برای آسایش روانی و شادکامی، سلامت و ایمنی شهروندان از نتایج چنین رویکردیبوده است. فضاهای شهری امروزه فضاهایی هستند که محل ارتباطات و تعاملات شهروندان بوده است. امروزه با توجه به توسعهتکنولوژی همچنان نقش فضاهای عمومی برای ارتباطات اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است. با توجه به ویژگیهای خاصرشد و سلامت روان، همواره باید بخشی از کارکردهای فضا به شهروندان تعلق داشته باشد. از اینرو آمادهسازی فضاهای شهریبرای شهروندان از اهمیت ویژهای برخوردار است. بنابراین در این رابطه برخی از اصول و معیارهای طراحی و برنامه ریزی فضادر تناسب با سلامت روان در فضای شهری ارایه می گردد. همچنین نتایج حاصل از این تحقیق در رابطه با ارتقاء سلامت روانیبر پایه ویژگی های فضای شهری و ایجاد آرامش روانی شهروندان حاضر در خیابان احمدآباد مبتنی بر این است که تمامی عواملو شاخصه های کالبدی با معیارها و اصول شاخص های عملکردی فعالیتی و معیارهای ادراکی بصری منظر در تعامل و رابطه مستقیمو دو سویه بوده به این معنا که با بالا رفتن و ارتقاء هر کدام از این عوامل تاثیرات روانی فضای شهری در سایر عوامل نیز به خوبیملموس و قابل درک میباشد. همچنین پژوهش حاضر به تحلیل تاثیر کیفیت منظر شهری بر سلامت روان شهروندان در فضاهایشهری خواهد پرداخت در زمره تحقیقات تحلیلی - اسنادی بوده و از روش تحلیل کیفی و تکنیک SWOT در استنتاجات استفادهشده است. شیوه جمع آوری اطلاعات پایه و داده های نمونه موردی عمدتا مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، بررسی اسناد و مدارکموجود از طریق پرسشنامه و مصاحبه در محل بوده است.