نظریه شهر اکولوژیک با تاکید بر شهر گردشگری شاندیز

شهر شاندیز برجستگی نادر خویش را مرهون محیط طبیعی دره ای و شرایط اقلیمی منحصر به فردی است که شرایط مناسبی رابرای حضور دهها هزار گردشگر برای این شهر ابه ارمغان آورده است. با توجه به اینکه این شهر در ۳۵ کیلومتری غرب کلانشهر مشهدواقع شده است به لحاظ نقش و جایگاه ویژه گردشگری طبیعی در سطح مجموعه شهری مشهد از اهمیت و جایگاه خاصی برخورداراست. هدف از انجام پژوهش حاضر توجه به شهر گردشگری شاندیز به لحاظ پایداری و اکولوژیکی می باشد.روش تحقیق به لحاظماهیت توصیفی تحلیلی از نوع ترکیبی (کمی و کیفی) است و روش تحقیق هم اسنادی و میدانی است و ابزار جمع آوری داده نیزفیش برداری به همراه بازدید از محل و تهیه عکس و نقشه و مصاحبه با مسئولین و مدیران محلی است. بررسی اسناد طرح هایفردستی و کتابخانه ای می باشد.یافته های پژوهش در این مطالعه مشخص گردید که شهر شاندیز به عنوان یک شهر گردشگری درطی سه دهه گذشته با مشکلات زیادی روبرو گشته است که حاصل آن تغییرات شکل طبیعی زمین و عدم تعادل محیطی، تخریبزمین های کشاورزی، تغییر بیرویه کاربری اراضی، عدم وجود حمل و نقل پایدار،عدم وجود پروژه های سبز شهری،عدم توجه به ترویجدانش اکولوژیکی، از بین رفتن هویت شهری، ساختوسازهای کلان، آلودگی بصری، صوتی، هوا و محیطی و پس رفت اکوسیستمبستر طبیعی، در حال حاضر منجر گردیده است بر این اساس نتایج حاصل موید وضعیت ناپایداری در شهر گردشگری شاندیز با توجهبه ابعاد دهگانه شهر اکولوژیک می باشد و برنامهریزی و مدیریت شهری برای پیشگیری از پیامدهای محیط زیستی و بهبود کیفیتشرایط محیطی و رابطه انسان با طبیعت در چارچوب توسعه پایدار برای شهر شاندیز امری ضروری به نظر میرسد.