تاثیر روانشناسی محیطی در طراحی فضای انتظار مراکز درمانی (نمونه موردی بیمارستان گلستان)

فضای درمانی مقوله ای اساسی در بحث طراحی معماری روز است. شناخت انسان و ویژگی های محیط انسانی و فضاهای موردتعامل و چگونگی برقراری رابطه میان این دو عامل اهمیت بسیار دارد. هر انسان با توجه به سطح آگاهی و دانش خود وتوان فنی بهدخل و تصرف در محیط می پردازد با توجه این که مشکل اساسی که انسان ها در دوران مدرن کنونی با آن برخورد نموده اند انواعبیماری های روانی و استرس زایی است که وجودیت انسانی را مورد حمله قرار داده است. بر این اساس فضای معماری باید علاوه برجلوگیری از تقویت عناصر استرس زا باعث از بین رفتن آن نیز گردد. آرامش در طراحی فضای معماری از با اهمیت ترین موارد استکه طراحان باید در بحث طراحی خود آن را به خدمت بگیرند. بر این اساس سوال اساسی تحقیق این است که چگونه یک متغیرمستقل (فضای درمانی) می تواند بر ارزیابی ادراکی و میزان رضایت کاربران از محیط به عنوان یک متغیر وابسته در یک فضایدرمانی پر ازدحام تاثیر گذار باشد؟ این مطالعه با روش تحقیق همبستگی با ابزارهای پرسش نامه و مشاهده در سالن های انتظاربیمارستان انجام شد. توجه به روانشناسی محیط در محیط های بیمارستان ها عامل بسیار مهم در کاهش استرس و تسریع در روندبهبود بیماران به شمار می آید طراح با ایجاد محیطی مناسب به طور مستقیم و غیر مستقیم در وضعیت روحی و روانی و همچنینجسمی بیمار تاثیر می گذارد که با استفاده از علم روانشناسی محیط به عنوان علمی میان رشته ای در این خصوص بررسی هایاساسی صورت گرفته است. هدف اساسی نیز شناخت شاخصه هایی است که بتوان فضای معماری استرس زدایی را در مقوله طراحیو پرداخت ارائه نمود. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در کلیت طراحی فضای معماری اگر روابط فضایی به صورت ساده و شفافایجاد گردند و موضوعات حرکتی قابل تشخیص و خوانا باشند در این صورت میتوان با استفاده از مصالح و هندسه معماری ساده درعدم ایجاد شوک فضایی استرس را از فضای معماری خارج نمود و آرامش را جایگزین آن نمود.