مفهوم پایداری و بررسی عناصر پایداری در خانه های بومی ایرانی

معماری بومی جزء مهمی از معماری اصیل ایرانی شمرده می شود که با ارائه شیوه های صحیح، زمینه ایجاد شرایط مناسب جهتزندگی در اقلیم های مختلف را برای ساکنان فراهم نموده است. معماری بومی و مفاهیم پایداری در معماری تا حد زیادی با یکدیگرقرابت دارند. ازجمله اهداف مشترک آن دو کاهش آلودگی های زیست محیطی، کاهش اتلاف انرژی، حداکثر مطابقت با شرایط اقلیمیو ارتباط بین انسان با محیطزیست هست. مولفه های دربرگیرنده معماری پایدار حاکی از رابطه تنگاتنگی بین معماری پایدار و معماریبومی ایرانی است که با پیشرفت فناوری و ورود مدرنیته، نقش آن در معماری عصر حاضر کمرنگ تر شده است و مشکلات فراوانی نیزبه تبع آن شاهد هستیم. ازجمله این مشکلات می توان به ساختمان هایی اشاره نمود که همسازی با اقلیم در آن لحاظ نشده است و حتیاین عارضه در شهرسازی نیز به وفور دیده شده است.