بررسی تاثیر گردشگری روستایی بطور اخص اقامتگاه های بومگردی بر اقتصاد ایران

بومگردی یک رویکرد نوین در صنعت گردشگری با بهره گیری خردمندانه از طبیعت و محیط زیست میباشد. کشور ایران به دلیل دارا بودن ظرفیت های طبیعی بیشمار،آداب و رسوم غنی ومتفاوت، یک کشور توانمند جهت عرضه ی خود در صنعت گردشگری و بطوراخص درآمد زایی ازطریق اقامتگاه های بومگردی میباشد. آثار اقتصادی از مهمترین و ملموس ترین اثرات ظهور اقامتگاه های بوم گردی در کشور است. هدف این مقاله ارائه ی دلایل اقتصادی توجه به این رویکرد ارزشمند به عنوان یک شاخه ی مهم در صنعت گردشگری در سطح بین المللی و در کشور میباشد. که همراه با ایجاد و افزایش فرصت های شغلی، توسعه ی ظرفیت های بومی، ارتقا سطح درآمد مردم، و نهایتا افزایش سرمایه گذاری و گردش سرمایه در این بخش از اقتصاد کشور و تاثیر روبه رشد آن میباشد. البته بایددر نظر داشت که از نظر امکانات رفاهی و توریستی در کشور کمبودهایی وجود دارد که جهت بهبود آن دولت میتواند با مطالعه ی کامل و جامع مناطق روستایی با توجه به توان مناطق مورد نظر و با لحاظ کردن اصول زیربنایی و وضع قوانین لازم در جهت رفع کمبودها و جلوگیری از سوءاستفاده ها اقدام نماید.