وکالت در فقه،حقوق و آثار آن

وکالت در لغت به معنای نیابت و جانشینی است؛و در اصطلاح علم فقه عبارت است از عقدی که به موجب آن کسی دیگری را برای انجام کاری جانشین خود قرار می دهد.البته اصطلاح دیگری که از همین معنای فقهی و حقوقی وکالت نشات می گیرد بین مردم رایج شده که عبارت است از وکالت دادگستری؛به این صورت که شخصی اعم از حقیقی و یا حقوقی دفاع از دعوی، ارائه دادخواست و یا شکواییه به دادگاه را طی قراردادی که وکالت نامه نامیده می شود به وکیل واگذار می کند و این وکیل است که به جای شخص وکالت دهنده(موکل)در جلسات دادگاه شرکت می کند یا لایحه ای به دادگاه ارسال می کند.البته باید دانست که برخی از اعمال قائم به شخص است و وکالت بردار نیست،یعنی مستقیما و بلا واسطه باید توسط خود شخص انجام شود،مانند نماز خواندن در زمان حیات.امید که این نوشتار مفید فایده بوده و بتواند راهگشا باشد.