بررسی تحصیلی برنامه های آموزشی ضمن خدمت معلمان و ارائه پیشنهادات برای بهبود کیفی

آموزش کارکنان به عنوان یکی از مهم ترین اصول مدیریت آموزشی در نظریه های کلاسیک و روابط انسانی مدیریت مطرح شدهاست. در نظریه ی سیستمی نیز آموزش کارکنان یکی از عناصر اصلی در اثربخشی سازمان محسوب می شود. همچنین در رویکردهایجدید مدیریت از جمله نظریه ی یادگیری سازمانی، مدیریت کیفیت فراگیر، مدیریت تعالی سازمانی و مدیریت توسعه منابع سازمانیبه عنوان عامل اصلی رشد، توسعه و بالندگی سازمان شناخته شده است. در واقع نگرش رویکرد قدیم و جدید مدیریت به آموزشمنابع انسانی سیر تطور نقش آموزش را از تمرکز بر تعلیم دانش و مهارت کارکنان تا کاربرد آموزش برای تولید و تسهیم دانش درسازمانها را نشان می دهد ، بطور سنتی، آموزش بعنوان ابزاری برای تعلیم مهارتها و دانش مورد نیاز کارکنان جهت انجام بهینهوظایف خود تلقی می شد. روشن است که هر برنامه ریزی برای رفع نیازی صورت میگیرد. نیازها صورت های گوناگونی دارند.نیازهایی را که معلمان برای برآوردن آنها برنامه ریزی می کنند، نیازهایی هستند که باید بصورت روزانه برآورده شوند. به سخن سادهتر در قالب نیازهای مشخص، اهدافی در نظر گرفته می شود. همچنین در قالب کتاب های درسی اهدافی طرح شده است که دانشآموزان در هر جلسه با در طی چند جلسه به برخی از آنها دست می آیند و بدین ترتیب در پایان دوره درسی و پاره ای از این نیازهابرآورده میشود.