بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی به روش قصه گویی بر مولفه های خلاقیت دانش آموزان ابتدایی

در قصه گویی با شیوه هایی که از گذشته های دور در بین مردم رایج بوده است اهداف بسیاری نهفته است. در قصه گویی با شیوه های معمول به رشد و پرورش نیروی تخیل، رشد شناخت، تکامل ذوق هنری، شکوفایی شوق مطالعه و حتی توانایی بهبود سواد آموزی و تحصیل توجه بسیاری میشود. قصه گویی با شیوه های قدیمی تر به دلیل ارتباط مستقیم و چهره به چهرهی قصه گو با مخاطب به کودک این توانایی را میدهد تا با میراث های قومی و ملی خویش آشنا شود و هویت خود را شکل دهد. کودکان در قصه گویی با شیوه های کهن با شرکت در نشست های قصه گویی و گوش دادن به قصه ها، تعبیرها، عبارتها، واژه ها و اصطلاحات نویی را میشنوند و با زبان و ادبیات مردم خود آشنا میشوند. در این شیوهی قصه گویی کودکان با احساسها، اندیشه ها و ارزش های گوناگون روبرو میشوند که برای آن ها تازه و سرگرمکننده است. قصه ها تخیل کودکان را به جولان درمیآورند و آنها را وارد حوزهای از ماجراها میکنند که در هیچ حال دیگری فرصت رویایی با آنها را ندارند.