بررسی انسان در شعر احمد شاملو و فروغ فرخزاد

جایگاه انسان در سروده های شاعران معاصر بر کسی پوشیده نیست . این جایگاه به زیبایی در اشعار این شاعران از جمله فروغفرخزاد و احمد شاملو به نمایش گذاشته شده است انسان،کالبد شعر معاصر و شعر معاصر،روح لطیف انسان است.در این مقاله بهزاویه نگاه احمد شاملو و فروغ فرخزاد از شاعران برجسته معاصر به انسان میپردازیم . نقطه نظرات و نکات پنهان شده در لا به لایاشعار آنها را آشکار کرده و بررسی میکنیم.بنابراین ابتدا به جایگاه انسان در اشعار فروغ در زمینه های گوناگون میپردازیم و به ایننتیجه میرسیم که انسان شعر فروغ با هستی در ارتباط است و ستارگان را صدا میزند،این انسان گاه درجایگاه یک زن است وگاهدرجایگاه یک مادر و یا یک خواهر. فروغ در جامعه زن ستیز خود به صراحت از زن سخن میگوید و در برابر آن جامعه به مبارزه برمیخیزد .سپس بیان میکنیم که انسان شعر فروغ انسانی آشفته است که اعتماد او از هر طرف مورد هجوم قرار گرفته که سبب ناامیدی او شده و چاره ای جز عصیان و خشم در برابر خدای خود نمی بیند،به گونه ای که به دنبال آفریدن یک خدای دیگر است۱اما می بینیم که در نهایت به خالق یکتا بازمیگردد.سپس به جایگاه انسان در اشعار شاملو میپردازیم.شاملو عاشق ودلباخته انساناست و دغدغه او آزادی و استقلال انسان و عدالت است.شاملو نیز مانند فروغ دردو رنج انسان را به تصویر میکشد، انسانی که اعجاب انگیز و آزادی خواه است و در اشعار شاملو در جایگاه خدا قرار میگیرد، جایگاهی که شاملو به دلیل عصیان و خشم خود از خدای یگانه ، به انسانی که شیفته اوست میدهد.شاملو انسان را اعتبار وسرمایه دنیا میداند.در ادامه مقاله تمام این موارد را به طور کامل توضیح خواهیم داد.