بررسی نقش مشاور مدرسه در برنامه جامع مشاوره مدرسه

در دوران تحصیل دانش آموز در مدرسه نیز به علت شناخت نداشتن برخی از معلمان، بیشتر اوقات این اختلالات به عنوان اختلالات خاص یادگیری تشخیص داده نمی شوند، بلکه با عقب ماندگی ذهنی اشتباه گرفته و زمینه فشار روانی بر کودک فراهم می شود. در این میان اختلاف دیدگاه میان اولیا و مربیان، رفع این اختلالات را به تاخیر می اندازد. در یک سوی این اختلاف معلمان و مسئولان آموزش و پرورش هستند که برای تشخیص و پیگیری این اختلالات نیاز به دانش افزایی بیشتری دارند و در سوی دیگر ناآگاهی و نپذیرفتن وجود اختلال در کودک از جانب برخی از اولیا است. امروزه ملت ها به نیروهای انسانی جدید و متفکران نو اندیش نیاز دارند. اکنون انتظار می رود دانش آموزانی تربیت شوند که از ادراک، دانش و مهارت برخوردار باشند و بتوانند معلومات خود را به کار ببرند، تحلیل کنند، پرسش کنند، کشف کنند، بیازمایند، بکاوند، مفاهیم را از دیدگاه های متعدد بنگرند، عملکرد موثر داشته باشند، اندیشه ها و نظرات را با استدلال های دقیق و به طور مستند ارزیابی کنند، از روش های تحقیقی برای بررسی مسائل بهره گیرند، با کیفیت به کار و تولید بپردازند، معیارهای عملکرد صحیح را بشناسند و مسائل جدید را در موقعیت های جدید حل کنند. دانش آموزان باید با کمک مشاورین مدارس از یادگیری های سطحی و مبتنی بر حافظه و تکرار، فراتر رفته، به سوی مهارت های تجزیه و تحلیل، ترکیب و ارزشیابی و کاربرد در موقعیت های جدید، حرکت کنند.