آثار اهلیت شرکت های تجاری در حقوق ایران، مصر و لبنان

شخص حقیقی و حقوقی در حقوق و وظایف مانند یکدیگرند و دارای اهلیت هستند. تفاوت آنها جنبه ی استثنایی دارد. استثنایی که در قانون ذکر شده، حقوق و تکالیف ذاتی انسان است. با این حال مصادیقی مانند وصایت و اخذ به شفعه وجود دارد که با توجه به وجود اهلیت شرکت ها در عمل منشا اختلاف است و نمی­توان به صراحت اظهار نظر نمود که مخصوص شخص حقیقی است یا حقوقی؟این مقاله با روش توصیفی، تحلیلی تطبیقی و به شیوه کتابخانه ای در ابتدا به بررسی اهلیت شرکت ها سپس به جایگاه این دو نهاد حقوقی در ارتباط با شرکت ها می پردازد. از آنجا که مطالعه تطبیقی بین نظام های حقوقی موجب شناخت بهتر نقاط قوت و ضعف آنها می شود، نوشتار حاضر اهلیت شرکت های تجاری و آثار را با توجه به قانون تجارت ایران، مصر و لبنان تطبیق داده است. در نهایت با توجه به مواد قانون تجارت این کشورها، این نتیجه به دست آمد که شرکت های تجاری در قانون ایران و مصر و لبنان صلاحیت پذیرش وصایت را دارند هرچند باید توسط نماینده ای از سوی شرکت قبول شود. درباره حق شفعه، از آنجا که قانون تجارت مصر و لبنان از یک سو برگرفته از قانون تجارت فرانسه و از سوی دیگر براساس فقه اهل سنت است و شرایط به وجود آمدن حق شفعه بین اهل سنت و شیعه متفاوت است ایشان به شرکت ها حق شفعه نمی دهند اما برای شرکا چنین حقی را قائلند.