مدل سازی پتروفیزیکی بخش زیرین سازند رتاوی با بکارگیری شبکه عصبی در تلفیق داده های لرزه ای و نمودارهای چاه پیمایی

میدان نفتی اسفندیار در بخش شمالی خلیج فارس و شمال میدان فروزان وقع شده است. این میدان یک تاقدیس بزرگ، که در بخش عرب به آن لوءلوء می گویند. طول بخش ایرانی میدان ۲۰ و عرض آن ۷ کیلومتر می باشد. این میدان در سال ۱۹۶۶ با حفر چاه E۱ در شمال آن کشف گردید. در سال های بعد چاه های E۳ و E۲ در جنوب آن حفر شد. آزمایشات ساق مته و تولید در چاه E۱ لایه ای ۱۵ متری در بالای رتاوی زیرین را حاوی نفت نشان داد. چاه E۳ خشک ارزیابی گردید و آزمایش چاه E۲ نیز موفق نبود. چاه E۴ در لایه بورگان وجود نفت را تائید نمود و همانند چاه E۱ لایه بالای رتاوی زیرین حاوی نفت بود ضمن اینکه ۱۴ متری از بخش زیرین لایه رتاوی زیرین نیز نفت دار گزارش شد، در بخش عربی میدان لایه تولید کننده نفت یاماما می باشد که در رتاوی زیرین قرار دارد. این لایه در نمودارهای چاه پیمایی بخش ایرانی نیز دارای نفت ارزیابی گردید. مدل سازی استاتیک زون های A و B در لایه رتاوی زیرین با استفاده از داده های لاگ و برداشت های لرزه ای برای رفع ابهامات موجود در این میدان می تواند گره گشا باشد. در این مدل سازی در افق مورد مطالعه داده های چاه پیمایی و لرزه نگاری به کمک نرم افزارهای پتروفیزیکی و ژئوفیزیکی نظیر ژئولاگ و همپسون راسل تفسیر و مدل شده است. در بسط اطلاعات پتروفیزیکی به کمک داده های لزه ای از روش شبکه عصبی استفاده گردیده است. به کمک این مدل بخش های مناسب مخزنی و محل های مناسب جهت حفاری قابل پیش بینی خواهد بود.