مطالعه موردی تعیین تراوایی مخازن کربناته با استفاده از لاگ NMR در یکی از میادین جنوب غربی ایران

تراوایی یکی از پارامترهای بسیار پراهمیت در تعیین مشخصههای مخازن هیدروکربنی محسوب میشود که تقریبا در تمامی مسائل مهندسی نفت نقش اساسی ایفا مینماید. تعیین دقیق تراوایی مخزن اغلب در آزمایشگاه مغزه طی فرایندی زمانبر صورت میگیرد. در چاهآزمایی نیز مقادیر تراوایی محاسبه شده به صورت میانگین به ناحیهای که تولید آن صورت گرفته است تخصیص مییابد. به علت هزینهبر بودن دو روش مذکور، عموما در تمام چاهها صورت نمیپذیرند، در حالی که ابزار نمودارگیری در تمامی چاهها به دلیل صرفه اقتصادی و زمانی اغلب انجام میشود. با پیشرفتهای صورت گرفته در ابزارهای نمودارگیری تلاشهایی برای تخمین تراوایی به صورت مستقیم از نمودارهای ویژه مانند نمودار NMR انجام شد. دادههای حاصل از نمودار NMR به عنوان یک منبع پر استفاده ی مستقل از لیتولوژی برای تخمین درجه اشباع آب، تخلخل و آنالیز سیستمهای فضای متخلخل مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از پارامترهای مهمی که در NMR اندازهگیری میشود مقدار زمان آرامیدگی عرضی ( ) میباشد. در این مقاله از اندازهگیریهای صورت گرفته مربوط به نمودارهای NMR یکی از میادین کربناته جنوب غربی ایران برای تخمین مقدار تراوایی با استفاده از مدلهای Timur، SDR و مدل رگرسیونی استفاده شده است. همچنین در ادامه، نتایج حاصل از این سه روش با مقادیر محاسبه شده تراوایی از مغزه مقایسه گردید و روش SDR به عنوان مناسبترین روش با میزان دقت ۱/۴۴ وخطای ۱۲/۲۳ برای اندازهگیری تراوایی در این مخزن معرفی شد.