مدیریت بحران و پدافند غیرعامل در بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده

مدیریت بحران و پدافند غیر عامل از نگاه بهسازی و نوسازی شهری به معنای کاهش آسیب پذیری ساختمان ها، تاسیسات، تجهیزات و شریانهای شهری و منطقهای با استفاده از فعالیتهای فنی و مدیریتی میباشد که تمامی نهادها، سازمانها، نیروها و حتی مردم عادی نیز در آن دخیل میباشند و بافتهای فرسوده شهری به دلیل نوع و میزان فرسودگی و امکان تخریب پذیری بالا، در مراتب برنامه ریزی و مداخلات مدیریت شهری، مورد توجه ویژه قرار دارند. این مقاله با هدف ارایه راهکارهای اصولی وممکن در خصوص بهسازی ونوسازی بافتهای فرسوده با رویکرد نگاه ویژه به پدافند غیرعامل به منظور ارتقاء مدیریت بحران در مواقع بروز وقایع وبلایای طبیعی وغیر طبیعی تدوین شده است، که در ابتدا ارتباط بین پدافند غیرعامل، بافتهای فرسوده ومدیریت بحران را بررسی نموده ودر ادامه نحوه مداخله در بهسازی و نوسازی در اینگونه بافتها با رویکرد مدیریت بحران مورد بررسی قرار گرفته است ودر نهایت خواهیم دید چگونه فعالیتهای فنی ومدیریتی پدافند غیرعامل در بهسازی ونوسازی بافتهای فرسوده، باعث کاهش میزان آسیب پذیری اینگونه بافت ها در زمان بحران خواهد شد. این تحقیق در پی پاسخ به این سوالات است: نقش مدیریت بحران وپدافند غیرعامل در کاهش آسیب پذیری بافتهای فرسوده شهری چیست ؟ وچگونه با برنامه ریزی ومدیریت بهسازی ونوسازی بافتهای فرسوده میتوان در مواقع بحران خسارات وآسیبهای وارده به این بافتها را به حداقل رساند ؟