بررسی حقوق حفاظت از حیاط وحش و محیط زیست از منظر حقوق بین الملل

این مقاله نگاهی کلی به حقوق بین الملل حفاظت از حیات وحش با هدف نشان دادن گستردگی و تنوع روش های موجود در آن دارد و به شرح زیر طبقه بندی می گردد. حفاظت از نظر زیست گاه، حفاظت از نظر تنوع گونه ها، حفاظت از طریق کنترل تجارب و حفاظت به عنوان بخشی از سیستم زیستی. حقوق بین الملل برای حفاظت از حیات وحش تصویری کاملا پیچیده ای ارائه می دهد. از آنجا که (D) آن بر اساس روش های متفاوتی است(ویا یک ترکیبی از آنها)((E آن در برگیرنده مناطقی است که در داخل یا خارج از مرزهای ملی نیز می گردد((F آن همچنین شامل مناطقی مانند اقیانوس منجمد و منطق دریایی بین المللی که از رژیم حقوق بین المللی ویژه ای برخوردار است (G) و موضوع حفاظت حیوانات که اجرای قانونی آن مرزهای منطقه ای را محترم نمی شمارد. برای شفاف تر کردن، این مقاله قوانین مربوطه را به روش زیر مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد: کاربرد کلی قراردادهای جهانی ؛قراردادهای بین الملیل حفاظت از محل سکونت و یا انواع گونه ها؛ و قراردادهای منطقه ای. سایر موضوعات مورد بررسی شامل استفاده از اصطلاحات علمی در یک مفهموم حقوقی و رابطه بین مرقبت از حیات وحش و حقوق و رفاه حیوانات است. این تجزیه و تحلیل با هدف (D) شفاف سازی ماهیت مسئولیت هایی که دولت ها به عنوان طرف های این قراردادها و اقداماتی که لازم است برای اجرای آن انجام دهند و (E) به ماکمک می کند تا موثرترین راهبردهای لازم را برای توسعه قوانین حفاظتی ملی و سایر تمهیدات آتی به کار بریم. با توجه به محدودیت فضایی قابل دسترسی، حفاضت از گونه های زمینی تمرکز بررسی این مقاله می باشد. ولی قراردادهایی که اینجا مورد بررسی قرار می گیرند، همچنین برای آب های مرکیزی ومنطقه ای طرف های هم کاربرد دارد.