بررسی رویکرد مدیریت تغییر و نوآوری با بکارگیری یادگیری کوتاه مدت و بلند مدت

تغییر و نوآوری مدیریت کیفیت محور استراتژی اصلی شرکت است. اجرای بهبود کیفیت و نوآوری نقش سازمانی و مدیریتی مهمی از نظر فنی دارد و همچنین ممکن است قبل از تحقق هر دو با تاخیرهای قابل توجهی همراه باشد. در این مطالعه ادبیات از روش توصیفی با رویکرد کیفی استفاده شد. مطالعه ما اثرات سودمند کوتاه مدت و بلند مدت پذیرش QIM (مدیریت بهبود کیفیت) را بر عملکرد نوآوری محصول برجسته می کند. علاوه بر این، شواهدی از مکمل بودن و اثرات یادگیری با استفاده از پذیرش QIM پیدا کردیم. نتایج نشان می دهد که به حداکثر رساندن بازده نوآوری و بهبود کیفیت مستلزم در نظر گرفتن ویژگی های نرم و سخت QIM فردی و زمان بندی و توالی کاربرد آن ها است. علاوه بر این، شواهدی از مکمل بودن و اثرات یادگیری با استفاده از پذیرش QIM پیدا کردیم. نتایج ما نشان می دهد که به حداکثر رساندن بازده نوآوری و بهبود کیفیت مستلزم شدت QIM فردی و زمان و ترتیب اجرای آنها است.