ارتباط مدیریت منابع انسانی سبز و اثر بخشی فعالیتهای مدیریت محیط کارکنان در شرکتهای آب و فاضلاب

این مقاله موردی را برای ادغام ادبیات کاملا مجزای تحقیقات مدیریت محیطی (EM) و مدیریت منابع انسانی (HRM) ارائه می کند. این مقاله ادبیات موجود را بر اساس تئوری توانایی – انگیزه – فرصت (AMO) دسته بندی می کند و نقشی را که فرآیندهای مدیریت منابع انسانی سبز (GHRM) در عملکرد مدیریت افراد ایفا می کند، آشکار می کند. این بررسی نشان می دهد که درک اینکه چگونه شیوه های GHRM بر انگیزه کارکنان برای مشارکت در فعالیت های محیطی در شرکتهایی با مسئولیت اجتماعی خاص مانند آب و فاضلاب،صنایع فلزی، معادن و... که کاملا با محیط زیست و توسعه پایدار آن در ارتباط هستند، تاثیر می گذارد، نتایج نسان می دهد نحوه توسعه توانایی های سبز توسط سازمان ها و فراهم کردن فرصت هایی برای مشارکت در تلاش های سازمانی EM برای کارکنان چندان پیشرو نمی باشند. سازمان ها از طیف کامل شیوه های GHRM استفاده نمی کنند و این ممکن است اثربخشی آنها را در تلاش ها برای بهبود EM محدود کند.