بررسی تطبیقی هویت زن در فرهنگ ایرانی و اسلامی با تکیه بر دو اثر بزرگ شاهنامه و نهج البلاغه

مساله هویت، از جمله مسائل چالش برانگیز در حوزه علوم انسانی و از جمله، مباحثی ست که در عرصه های مختلف مطرح بوده و همواره محل مباحثه ها و منازعه هاست.تعریف هویت، چگونگی شکل گیری هویت و اینکه هویت از چه عناصر و مولفه های ذاتی یا عرضی، ثابت یا متغیر تشکیل شده، چه سطوحی دارد و نسبت این سطوح با یکدیگر چیست همه و همه پرسشهائی هستند که نوع ارزیابی و پاسخگوئی به آنها سبب ایجاد منطق و قوانین خاص، تعریف وظایف و حقوق مشخص و نیز پدید آمدن فرهنگهای متفاوتی می گردد که جوامع و سطوح مختلف آنها را از یکدیگر متمایز می کند و هرچه پاسخ های ارائه شده به این دست پرسش ها دقیق تر و متناسب تر با قوانین کلی و نظام حاکم بر نوع انسانها، مولفه ها و اشیا باشد طبعا طریق زیستی آسان تر، هموارتر و توام با آرامش بیشتر را در بر خواهد داشت . از طرف دیگر مساله زن هم مساله ایست که از دیرباز مورد توجه جوامع و محل مناقشه ها و منازعه ها، به خصوص در برابر نوع مرد بوده و پیامدهای خاص خود را به دنبال داشته است.موضوع تقابل فرهنگ ایرانی و اسلامی نیز بحث دیرینه ایست که پیوسته در مجامع و محافل پژوهشگران و روشنفکران دنبال می شده و این روزها بازار آن متناسب با احوال جامعه و نوع حکومت ایرانی – اسلامی گرم تر می گردد تا آنجا که از حوزه تخصصی خود خارج گشته و عمومیت مردم را در مقابله با یکدیگر نشانده است .