معرفی و بررسی عناصر اجرایی و نمادین آیین های عاشورایی در شهرستان استهبان (با تاکید بر سه آیین چک چکو، چارچو و سینه دوری)

آیین­های عاشورایی در ایران قدمت بسیار دارد و درباره ریشه­ها و محتوای فرهنگی و تاریخی این آیین ها سخن بسیار رفته است؛ اما آنچه مطالعه این آیین­های ملی را همچنان امتداد می­بخشد، علاوه بر ارزش آرشیوی، ویژگی­ها و ظرفیت­های فولکلوریک هر منطقه است که آیین را با ذائقه، فرهنگ و جغرافیای خاصی در­می­آمیزد و با شناسه­های منحصربه فرد بومی عرضه می­کند. شهرستان استهبان در استان فارس نیز یکی از مناطق ایران است که در زمینه آیین­های سوگواری عاشورایی سابقه دیرینه دارد. از میان این ­آیین­ها، «چک چکو»، «چارچو» و «سینه دوری» بیشترین اهمیت و عملکرد آیینی را در این شهرستان دارند. پژوهش حاضر، در پی پاسخ به این پرسش است که آیین های عاشورایی استهبان- با تاکید بر سه آیین یادشده- از چه ظرفیت­های بصری و جنبه­های نمایشی برخوردارند؟ نتیجه اولیه، مبین این امر است که مهم­ترین وجه نمایشی و اجرایی این آیین ها در انتظام گروهی و ریتمیک و هماهنگی مشارکت­کنندگان متجلی می شود و نوعی تداوم و همبستگی قومی و اجتماعی را تداعی می­کند.