واکاوی جایگاه نورطبیعی در اسکان موقت با رویکرد معماری زیست مبنا (نمونه موردی : بیماران خاص - سندرم بیهوشی -)

اسکان موقت ، فضای عمومی سکونتگاه موقتی است که فراتر از اینکه تنها محلی برای زندگی باشد، مفاهیمی از قبیل موضوعهای معیشتی ، آرامش خاطر را نیز در برمی گیرد. بنابراین ، باید به عنوان فضایی برای ایجاد آرامش ، امنیت مورد توجه قرار گیرد و در کنار آن، استفاده از انرژی های خدادادی مانند نور طبیعی که تنها منبع روشنایی روز از نظری کیفیت بصری و زیبایی فضا حائز اهمیت است و همچنین خاصیت درمانی و ایجاد انرژی مثبت در بهبود بیماران مورد توجه معماران قرارگیرد. هدف این پژوهش ، راهکارهای برای طراحی اسکان موقت بیماران خاص با تمرکز بر جایگاه ویژه نور در درمان با رویکرد معماری زیست مبنا است . روش تحقیق تحلیلی و توصیفی با شبیه سازی کامپیوتری میباشد. نتایج آن نشان میدهد،در معماری اسکان موقت قرارگیری بازشوها در چهارجهت اصلی جغرافیایی اهمیت هر فضا جهت بستری و بهبود بیماران مشخص میکند.