بررسی تاثیر مولفه های محیطی معماری ایرانی - اسلامی در ایجاد تعاملات اجتماعی در فضاهای فرهنگی

تعامل و روابط اجتماعی به معنی ایجاد ارتباط میان افراد است که در نهایت سبب تعامل و واکنش بین یکدیگر میگردد؛ این نوع ارتباط ها برای افراد تعریف شده است . البته تعاریف دیگری نیز برای روابط اجتماعی وجود دارد به عنوان نمونه ، تعامل اجتماعی و برقراری ارتباط، میتواند یک موضوع کالبدی ، یک نگاه، یک مکالمه و ارتباط بین افراد باشد که خود مستلزم تعریف رویدادها و فعالیت های متناسب و در نتیجه نقش پذیری مردم در فضا و عضویت آنها در گروه ها و شبکه های اجتماعی است . این تحقیق درصدد پاسخ گویی به این سوال است که چه مولفه های محیطی در زمینه معماری ایرانی اسلامی میتواند سبب ایجاد تعاملات اجتماعی در فضاهای فرهنگی گردد؟ در جهت پاسخ به این پرسش ، این نوشتار در مرحله اول با رویکرد کیفی موضوع تعاملات اجتماعی را از منظر غرب و معماری ایرانی مورد بررسی قرار میدهد در مرحله دوم عوامل و معیار های متعدد تعاملات اجتماعی مورد بررسی قرار خواهد گرفت . در مرحله بعد با بررسی معماری ایرانی - اسلامی و ارتباط این رویکرد با بناهای فرهنگی و معیار های مستخرج از تعاملات اجتماعی و تاثیر مولفه های محیطی و نحوه استفاده مناسب از این مولفه ها؛ تعداد ۵ فرهنگسرا با نام های اشراق، ارسباران و خاوران در تهران، الغدیر در تبریز و فرهنگسر ا دزفول مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت و در نهایت با توجه به تحلیل ها و پیشنهادات ارائه شده در تاثیر معماری ایرانی اسلامی بر ارتقاء تعاملات اجتماعی از جمله تقویت حریم ها، ایجاد فضاهای جمعی بیشتر، ایجاد حیاط خلوت های متعدد و ... در فضاهای فرهنگی تاکید شده است .