برنامه درسی قصه گویی و نقش آن در تربیت دینی دانش آموزان

هنر و دین از مقوله هایی هستند که از آغاز آفرینش انسان تاکنون همگام با یکدیگر حیات و هستی بشر را درنوردیده اند. «در قصه و سرگذشت های آن ها پند و عبرتی است برای خردمندان» (سوره یوسف، آیه ۱۱۱)؛ خداوند در قرآن برای جلب نظر و توجه مخاطبان، انتقال مفاهیم والای معنوی، تعلیم دستورات اخلاقی و تسریع در فهم و آسان سازی مطالب از قالب قصه و در قصص از سبک های مختلف ادبی و داستان گویی استفاده کرده است. هدف قرآن برای آشکارسازی مسائل زندگی و تبیین جهت صحیح و بیان نظام معیار سبک زندگی و هدایت به سعادت و کمال با استفاده از بیان نمادین است و در حقیقت، نقل داستان از بهترین روش هایی است که به این هدف عینیت می بخشد. حضرت علی علیه السلام می فرماید: «قرآن را یاد بگیرید که زیباترین گفتارهاست و در آن غور کنید که بهار دل هاست و از نورش شفا بگیرید که شفای قلب هاست و خوب و خوش بخوانید که پرفایده ترین قصه هاست». این نوشتار با هدف تاکید بر ضرورت احیای نقش قصه و قصه گویی در آموزش به برنامه درسی قصه گویی و نقش آن در تربیت دینی دانش آموزان پرداخته است.