بررسی مفهوم یادگیری، تبیین نقش و اصول روانشناسی در یادگیری دانش آموزان

نقش یادگیری در همه صحنه های زندگی، نمایان است. یادگیری تنها آموختن مهارتی خاص با مطالب درسی نیست؛ بلکه در رشد هیجانی، رشد شخصیتی و تعامل اجتماعی انسان دخالت دارد. انسان، یاد می گیرد که از چه چیزی بترسد، چه چیزی را دوست بدارد و کجا چگونه رفتار کند. در واقع نوزاد، از همان لحظه تولد، درگیر فرآیند یادگیری می شود و این توانایی است که باعث پیشرفت و تفاوت روزانه او و تفاوت انسان های یک نسل، از انسان های نسل قبل از خودشان می شود. فرآیند یادگیری، با توجه به اهمیتش، همیشه مورد توجه بوده و در این مورد، دانشمندان بسیاری اظهار نظر، پژوهش و نظریه پردازی کرده و جواب بسیاری از سوالات را روشن کرده اند؛ بطوری که می توان با صراحت و اطمینان در مورد اینکه “یادگیری چیست، چگونه رخ می دهد و عوامل موثر کدام هستند؟” بحث کرد. نقش روانشناسی در فرایند یادگیری بسیار مهم و حیاتی است. روانشناسی به عنوان علم مرتبط با رفتار و فرایندهای ذهنی انسان، به ما کمک می کند تا درک بهتری از نحوه یادگیری افراد داشته باشیم و روش های بهتری برای آموزش و یادگیری طراحی کنیم. یکی از مفاهیم اساسی در روانشناسی یادگیری، نحوه پردازش اطلاعات است. روانشناسان معتقدند که افراد در فرایند یادگیری اطلاعات را از طریق فرایندهای شناختی مانند توجه، حافظه و استدلال پردازش می کنند. بر اساس این نظریه، طراحی روش های آموزشی که بر اساس این فرایندهای شناختی عمل کنند، می تواند بهبود قابل توجهی در یادگیری دانش آموزان داشته باشد.