تحریر فارسی الصیدنه و پدیدآور آن

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 69

فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JIHS-19-2_010

تاریخ نمایه سازی: 10 بهمن 1402

چکیده مقاله:

الصیدنه یگانه اثر شناخته شده ابوریحان بیرونی در داروشناسی و به گمان نزدیک به درست، آخرین اثر اوست که گویا کار نگارش آن ناتمام مانده و هرگز از سواد به بیاض درنیامده است. در حدود ۶۱۱ق/۱۲۱۴م، ابوبکر بن علی بن عثمان کاسانی تحریری فارسی از الصیدنه در دهلی پدید آورد که گذشته از ارزش زبانی، به لحاظ در بر داشتن بخش های افتاده از یگانه دست نویس شناخته شده روایت عربی، ارزشی دوچندان یافته است. کهن ترین دست نویس این روایت فارسی، محفوظ در کتابخانه مغنیسا، ساختاری دوپاره دارد که پاره دوم به خواص ادویه مفرده اختصاص یافته است، در حالی که در چهار دست نویس کمابیش کامل این اثر، محتوای هر مدخل از پاره دوم دست نویس مغنیسا در پایان مدخل های مشابه پاره نخست آمده است. پژوهشگران با معیار انگاشتن ساختار دوپاره، پدیدآور پاره دوم را به اعتبار عبارتی در همان دست نویس، فردی به نام «قاضی جلال کاسانی» و متمایز از «کاسانی مترجم الصیدنه» انگاشته اند. اما بررسی های مندرج در این جستار نشان از آن دارد که «قاضی جلال کاسانی» نامی است که کاتب دست نویس مغنیسا هم برای مترجم الصیدنه و هم برای پدیدآور پاره دوم به کار برده و در نتیجه باور صیدنه پژوهان به وجود «دو کاسانی متمایز مرتبط با الصیدنه» نادرست است. این جستار همچنین نکاتی را در باره روزگار و زندگی و نام و نسب درست محرر فارسی در بر دارد و شماری از اشتباهات رایج در این باب را تصحیح کرده است. در پایان نکاتی نیز در باره شیوه بهره گیری از تحریر فارسی به عنوان «متن موازی» در تکمیل افتادگی های دست نویس یگانه روایت عربی یاد شده است.

نویسندگان

سارا فرض پور ماچیانی

دانش آموخته کارشناسی ارشد تاریخ علم- پژوهشکده تاریخ علم- دانشگاه تهران استادیار-گروه تاریخ علم- بنیاد دایره المعارف اسلامی

یونس کرامتی

دانشگاه تهران، پژوهشکده تاریخ علم

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ابن اثیر، علی بن محمد. (۱۸۵۱م). الکامل فی التاریخ. (کارل ...
  • ‫ابن حوقل، ابوالقاسم. (۱۹۳۸م). صوره الارض (ج II). بریل ...
  • ‫اصطخری، ابواسحاق ابراهیم بن محمد فارسی. (۱۸۷۰م). مسالک الممالک. بریل ...
  • ‫اعلم، هوشنگ. (۱۳۷۹ش). بیرونی، ابوریحان: ۴. داروشناسی. در دانشنامه جهان ...
  • ‫افشار، ایرج (ویراستار). (۱۳۵۸ش). مقدمه بر ترجمه و تحریر کهن ...
  • ‫برنی، سید حسن. (۱۹۱۵م). البیرونی. الناظر پریس ...
  • ‫بیرونی، ابوریحان محمد بن احمد. (۱۳۷۰ش). الصیدنه فی الطب. (عباس ...
  • ‫تاج بخش، حسن. (۱۳۹۱ش). الصیدنه فی الطب. در دانشنامه زبان ...
  • ‫حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله کاتب چلبی. (۱۸۳۵م). کشف الظنون ...
  • ‫زریاب، عباس. (۱۳۷۰ش). مقدمه بر الصیدنه فی الطب بیرونی. مرکز ...
  • ‫عبدالله، محمد. (۱۹۴۳م). قدیم عربی تصانیف مین هندوستانی الفاظ. اورینتل ...
  • کاسانی، ابوبکر بن علی بن عثمان. (۱۳۵۸). صیدنه، به کوشش ...
  • ‫کریمف، عبیدالله اسرائیلویچ. (۱۳۸۳ش). مقدمه بر الصیدنه فی الطب (داروشناسی ...
  • ‫مقدسی، شمس الدین ابوعبدالله محمد بن احمد بن ابوبکر البناء ...
  • ‫مینوی، مجتبی. (۱۳۵۲ش). ابوریحان بیرونی (بمناسبت هزاره ولادت او). در ...
  • ‫ولیدی توغان، احمد زکی. (۱۹۴۱م). صفه المعموره علی البیرونی. ناظم ...
  • ‫یاقوت حموی، ابوعبدالله بن عبدالله. (۱۸۶۶م). معجم البلدان. (فردیناند ووستنفلد، ...
  • Barthold, Vasily Vladimirovich. (۱۹۲۸). Turkestan Down to the Mongol Invasion. ...
  • Beveridge, Henry. (۱۹۰۲). An Unknown Work by Albīrūnī. Journal of ...
  • Fonahn, Adolf Mauritz. (۱۹۱۰). Zur Quellenkunde der persischen Medizin. Johann ...
  • Krenkow, Fritz Johann Heinrich. (۱۹۳۲). Abu’r-Raihan al-Beruni. Islamic Culture, ۶(۴), ...
  • Krenkow, Fritz Johann Heinrich. (۱۹۴۶). The Drug-Book of Bērūnī. Islamic ...
  • Nazir Ahmad. (۱۹۶۱). Biruni Kitab - as-Saydana and its Persian ...
  • Storey, C. A. (۱۹۷۱). Persian Literature: A Bio-Bibliographical Survey. Psychology ...
  • Ullmann, Manfred. (۱۹۷۰). Die Medizin im Islam. Brill ...
  • Validi Togan, Ahmet Zeki. (۱۹۴۱). Bīrūnī’s picture of the world. ...
  • نمایش کامل مراجع