ارزیابی نظریه جریان ناپذیری تضاد میان احکام شرعی در دانش اصول در اندیشه محقق اصفهانی

روش شناسی منطق استدلال در دانش اصول، به مثابه یکی از شاخص ترین مسائل فلسفه این دانش، محورهای مختلفی دارد که ارزش منطقی بهره گیری از قواعد فلسفی در استدلال های اصولی از جمله مهمترین آنهاست. شیخ محمدحسین غروی اصفهانی، ضمن توجه به کاربردهای قواعد فلسفی در علم اصول، به واکاوی ارزش منطقی این مسئله پرداخته، آن را در موارد متعدد بررسی نموده است که شاخص ترین آنها، جریان ناپذیری احکام فلسفی تضاد در دانش اصول است. جستار حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و باهدف تقریر و ارزیابی نظریه جریان ناپذیری تضاد در احکام شرعی، به بررسی این مسئله در اندیشه محقق اصفهانی پرداخته، و به این نتیجه رهنمون می شود که به باور ایشان نظریه جریان پذیری تضاد در احکام شرعی گرچه دیدگاه مشهور اصولیان است، اما به دلایل مختلف ناتمام است و از آسیب خلط حقایق با اعتباریات مصون نیست. به نظر می رسد علی رغم برخی برجستگی ها، در نظریه مذکور ابهامات فراوانی نیز وجود دارد که آن را غیرقابل پذیرش می نماید.