اثرات نانو ذره آهن و منگنز برگیاه دارویی رزماری

در این آزمایش نانوذرات آهن و منگنز به کار برده شده به صورت محلول پاشی برگی استفاده شد. در حقیقت هنگامی که جذبمواد غذایی از طریق ریشه محدود می شود، محلول پاشی برگی اعمال می گردد. ممکن است محدودیت جذب در نتیجه عواملگیاهی یا خاکی باشد. در این آزمایش، کاربرد تیمار ترکیبی غلظ های مطلوب نانوذرات منگنز و آهن به دلیل کوچک بودن اندازهذرات و جذب سریع آنها، در مقایسه با سایر تیمارها (تیمار شاهد و تیمار اثر متقابل غلظت ۰۳ / ۰ درصد آهن و منگنز)، شد. بنابراینمحلول پاشی با نانوذرات اکسید منگنز و آهن از طریق عرضه پایدار عناصر غذایی کم مصرف و پرمصرف، می تواند به عنوان یکراهکار مدیریتی مناسب برای دستیابی به عملکرد بهینه گیاه دارویی رزماری محسوب شود. تیمار محلول پاشی نانوذره اکسیدمنگنز در سه غلظت (۰ ، ۰۱ / ۰ و ۰۳ / ۰ درصد) و تیمار دیگر، محلول پاشی با نانوذره اکسید آهن در سه غلظت (۰ ، ۰۱ / ۰ و ۰۳ / ۰درصد)، به صورت فاکتوری در قالب بلوک کامل تصادفی اعمال شد. برای تهیه غلظت های مختلف ۰۱ / ۰ و ۰۳ / ۰ درصد هر یک ازنانوذرات فوق الذکر، به ترتیب ۱ / ۰ و ۳ / ۰ گرم از هر یک از نانوذرات منگنز از منبع اکسید منگنز و نانوذرات آهن از منبع اکسیدآهن، با ترازوی دقیق توزین شد و هر کدام با یک لیتر آب مقطر به حجم رسانده و با دستگاه ورتکس، به خوبی حل گردید. و برایغلظت صفر هر کدام از عناصر، محلول پاشی بوته ها با آب مقطر انجام شد. محلول پاشی نانوذرات در زمان رشد گیاه رزماری و جهتجلوگیری از تبخیر، به هنگام غروب آفتاب و به کمک سمپاش پشتی و با استفاده از دستکش و ماسک، بر روی ساقه ها و برگ هایبالایی و پایینی گیاه رزماری ، انجام شد. نتایج این آزمایش نشان داد که اثر ساده هر یک از تیمارهای غلظت های مختلف نانوذرهاکسید منگنز و آهن و اثر متقابل غلظت های مختلف نانوذرات اکسید منگنزو آهن بر همه صفات مورد بررسی، معنی دار بود.