اثرات پویای بهره وری کشاورزی، رشد اقتصادی و مصرف انرژی بر انتشار کربن در کشورهای در حال توسعه منتخب

مصرف سوخت های فسیلی و افزایش میزان تقاضا در اثر انقلاب صنعتی که در دهه های گذشته اتفاق افتاده باعث افزایش گازهای گلخانه ای و مخصوصا کربن شد و این یک سونگری، جهان را آسیب پذیرتر کرده است. بررسی های صورت گرفته در سطح جهانی نشان می دهد که تحت هر شرایطی باید از انتشار گازهای گلخانه ای مخصوصا دی اکسید کربن که ناشی از سوخت های فسیلی و معدنی است جلوگیری شود و به جای آن هااز انرژی های پاک که تحت عنوان انرژی های نو و یا انرژی های دوستدار طبیعت و محیط زیست نیز از آن ها یاد می شود استفاده نمود و شرایط توسعه پاک یا پایدار را فراهم کرد و به موازات انجام آن جوامع بشری رابرای مقابله با اثرات گرمایی از جمله طوفان ها، سیل، خشکسالی و شیوع بیماری ها، برای شرایط حال و آینده آماده کرد و در مدل های پیش بینی تغییرات آب و هوایی، اثرات ناشی از گازهای گلخانه ای را لحاظ نمود تا اثرات زیان بار بلایای طبیعی به حداقل ممکن کاهش یابد. انتشار گازهای گلخانه ای به دلیل فعالیت های انسانی دلیل اصلی گرم شدن کره زمین (تغییر آب و هوا) از اواسط قرن بیستم است. انتشار مداوم گازهای گلخانه ای ممکن است باعث تغییرات طولانی مدت در سراسر جهان شود و احتمال تاثیرات شدید، فراگیر و برگشت ناپذیر را برای افراد و اکوسیستم ها افزایش دهد . با توجه به اثرات انتشار کربن بر محیط زیست هدف این مطالعه تحلیل و بررسی اثرات پویای بهره وری کشاورزی، رشد اقتصادی و مصرف انرژی بر انتشار کربن در کشورهای (کشورهای آسیایی در حال توسعه با شاخص توسعه انسانی نسبتا بالا) طی دوره زمانی ۲۰۲۱-۲۰۱۰ با استفاده از روش های تخمین DOLS، FMOLS و PMG می باشد. یافته های تجربی حاکی از آن است که رشد اقتصادی و مصرف انرژی باعث افزایش انتشار دی اکسید کربن در کشورهای در حال توسعه منتخب و در نهایت آسیب های زیست محیطی می شود. در حالی که بهره وری کشاورزی با استفاده از تکنیک های جدید کشاورزی و افزایش تکنولوژی در این بخش باعث کاهش انتشار دی اکسید کربن و بهبود کیفیت زیست محیطی می شود.