ارزیابی مالی کشت صیفی جات به روش هیدروپونیک با ظرفیت تولید ۳۰۰ تن در سال

مورد بررسی قراردادن فناوری هیدروپونیک جهت ارزیابی این امکان به را به ما می دهد که دلایل قانع کننده ای جهت جایگزینی این فناوری به جای کشت سنتی در مزارع به دست آورده و نیز این امکان را فراهم می کند که با استفاده از حداقل منابع به حداکثر میزان تولید دست یافته و نیازهای غذایی جامعه و خلاءهای زیست محیطی ناشی از فرآیند صنعتی سازی در حد گسترده کاهش یابد. با در نظرگرفتن اهمیت طرح های کشاورزی بخصوص طرح های بهره گیرنده از فناوری های نوین و پربهره، اهمیت پروژه کشاورزی هیدروپونیک دوچندان می شود. یکی از محورهای مهم پژوهش های امکان سنجی پروژه، ارزیابی مالی است. تصمیم گیری بر مبنای عایدی طرح ها در مقایسه با هزینه های مصرف شده اساس ارزیابی مالی طرح را تشکیل می دهد. بنابراین، در هر زمینه تولیدی انجام برآوردهای مالی به منظور بررسی، توجیه و در اولویت قرار گرفتن فعالیت ها ضروری می باشد. اقلیم مناسب، قرار گرفتن در مسیر کریدور شمال- جنوب، و وجود نیروی انسانی متخصص، فرصت های مناسب سرمایه گذاری در تولید گیاهان گلخانه ای را پیش روی استان گیلان قرار داده است. در این پژوهش ارزیابی مالی تولید صیفی جات به روش هیدروپونیک صورت گرفت. برای این منظور، پنج سناریو (سناریو ۱: نرخ تنزیل ٪۱۲/۵ سناریو ۲: نرخ تنزیل ٪۲/۷، سناریو ۳: نرخ تنزیل ٪۱۵، سناریو ۴: نرخ تنزیل ٪۲۰ و سناریو ۵: نرخ تنزیل ٪۲۳) طراحی شد و با استفاده از هفت شاخص مالی ارزش حال خالص (NPV)، نرخ بازده داخلی (IRR)، شاخص سودآوری (PI)، نسبت فایده به هزینه (B/C)، دوره بازگشت سرمایه (PBP)، معکوس دوره بازگشت سرمایه (PBPR) و نرخ بازدهی حسابداری (ARR)، طرح مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان، سناریوها بر اساس جذابیت سرمایه گذاری طبقه بندی شد و سناریو مطلوب پیشنهاد گردید. نتایج نشان داد که در سناریوهای ۱ و ۲ مقدار NPV مثبت و IRR بدست آمده بیشتر از نرخ بهره پروژه است، PI بزرگتر از واحد، BCRبزرگتر از واحد و مقدار ARR زیاد است. در نتیجه طرح کشت صیفی جات به روش هیدروپونیک در این سناریوها از نظر مالی سودآور است.