مقایسه ویژگی های کیفی و بیوشیمیایی رقم های توت فرنگی کشت شده در شرایط گلخانه ای جیرفت

توت فرنگی یکی از محبوب ترین و گسترده ترین میوه های کشت شده در جهان است. در حال حاضر صدها رقم توت فرنگی در دنیا برای تولید تجاری مورداستفاده قرار می گیرد و اصلاح ارقام جدید کماکان ادامه دارد. این مطالعه به منظور بررسی خصوصیات کیفی وبیوشیمیایی ۳ رقم مهم توت فرنگی (آروماس، پاروس و کاماروسا) کشت شده در شرایط آب و هوایی منطقه جیرفت انجام شد. میوه ها در مرحله رنگ گیری کامل برداشت و صفاتی مانند مواد جامد محلول (TSS)، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، TSS/TA، pH، ترکیب های آنتی اکسیدانی (فنل و آنتوسیانین کل) و فعالیت آنتی اکسیدانی در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین میزان TSS، pH، آنتوسیانین و فعالیت آنتی اکسیدانی کل به ترتیب با میانگین ۹۰/۷ درجه-بریکس، ۷۱/۳، ۴۴/۲۱ میلی گرم در ۱۰۰ میلی لیتر آب میوه و ۲۵/۸۲ درصد از رقم آروماس و بیشترین میزان فنل کل با میانگین ۷۲/۲۴۷ میلی گرم در ۱۰۰ گرم بافت تازه میوه از رقم پاروس به دست آمد. اما کمترین مقدار TSS، pH، فنل و فعالیت آنتی اکسیدانی کل به ترتیب با میانگین ۸۷/۶ درجه-بریکس، ۵۲/۳، ۱۰/۱۹۸ میلی گرم در ۱۰۰ گرم بافت تازه و ۱۴/۷۱ درصد از رقم کاماروسا و کمترین میزان آنتوسیانین کل با میانگین ۸۸/۱۰ میلی گرم در ۱۰۰ گرم بافت تازه میوه از رقم پاروس به دست آمد.