تاثیر هورمون جیبرلین بر کیفیت خوشه انگور یاقوتی

انگور یاقوتی مهم ترین محصول باغی منطقه سیستان است که بیش از ۹۰ درصد باغات انگور این منطقه را به خود اختصاص داده است. اما تراکم خوشه کیفیت و بازارپسندی آن را تحت تاثیر قرار داده است. با هدف بررسی اثر هورمون جیبرلین بر کیفیت خوشه انگور یاقوتی و افزایش کیفیت آن در منطقه سیستان آزمایشی با چهار سطح هورمون جیبرلین (صفر، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ میلی گرم بر لیتر) ۱۰ روز قبل از باز شدن گل ها در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ انجام شد. نتایج نشان داد که اثر جیبرلین بر صفات مواد جامد محلول، اسیدیته، اسید قابل تیتراسیون و شاخص طعم میوه معنی دار بود. بیشترین میزان اسیدیته آب میوه (۴۸/۳) و اسید قابل تیتراسیون (۴۳/۰) در تیمار عدم کاربرد جیبرلین (شاهد) و بیشترین میزان مواد جامد محلول (۷/۲۲ درجه بریکس) و شاخص طعم میوه (۸۷/۶۴) در تیمار کاربرد ۳۰ میلی گرم بر لیتر جیبرلین مشاهده شد. میانگین صفات اسیدیته آب میوه، مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون و شاخص طعم میوه در سطح ۳۰ میلی گرم بر لیتر نسبت به شاهد به ترتیب ۶۳/۱۰-، ۳۷/۲۳، ۱۶/۰- و ۳۸/۵۲ بود. نتایج نشان داد که تیمار جیبرلین باعث کاهش میزان اسید در میوه انگور شده و از طرف دیگر با افزایش درصد مواد جامد محلول، موجب افزایش شاخص طعم میوه گردید. بطور کلی تیمار انگور با جیبرلین ۳۰ میلی گرم بر لیتر جهت افزایش شاخص های کیفی میوه انگور از جمله شاخص طعم میوه توصیه می گردد.