امکان سنجی استفاده از منابع آب نامتعارف جهت توسعه پایدار کانون های ریزگرد (مطالعه موردی: جنوب شرق استان خوزستان)

آب های نامتعارف نظیر آب های زیرزمینی در مناطق خشک و نیمه خشکی مانند ایران، که متوسط بارندگی آن کمتر از یک سوم میانگین بارندگی کره زمین است، اهمیت زیادی دارند و می توانند نقش قابل توجهی در توسعه بسیاری از فعالیت های انسانی ایفا کنند. این منابع در مناطق جنوبی، که بارندگی در آنها کمتر است، اهمیت بیشتری پیدا می کنند، به خصوص در استان خوزستان که گسترش اقلیم خشک و نیمه خشک در ۸۴ درصد از مساحت آن از یکسو و وقوع طوفان های ریزگرد از سوی دیگر سبب گردیده که علاوه بر زیان های هنگفت ناشی از این رویداد در ابعاد مختلف، سلامت و رفاه عمومی مردم نیز مختل شود. از اینرو توسعه پایدار کانون های ریزگرد می توان به سلامت و رفاه عمومی مردم کمک کند که در این راستا پیشنهاد می شود با هدایت آب های شور به کانون های ریزگرد و تامین آب شور، امکانات لازم برای اجرای طرح های ممکن در منطقه را فراهم آورند. از جمله پیشنهادات ممکن در این راستا، آبزی پروری در آب شور می باشد که در این مطالعه پس از بررسی پارامترهای کیفیت آب در این مناطق، گونه های مناسب برای پرورش ماهیان گرمابی نیز پیشنهاد شد. در مراحل بعدی توسعه این مناطق می توان به توسعه تولید علوفه های شورزی در سطح وسیع، توسعه دامپروری به صورت شهرک دامپروری، با تاکید بر پرورش گوسفند و توسعه صنایع فرآوری و تبدیلی دام و تولید انرژی های نو از جمله انرژی خورشیدی را نام برد.