بررسی اثر هرس تعادلی بر صفات کیفی انگور یاقوتی در منطقه سیستان

باعنایت به رویکردهای اخیر در بخش کشاورزی و پروژه عظیم انتقال آب با لوله برای ۴۶ هزار بهره بردار وضرورت تغییر در الگوی کشت در جهت توسعه پایدار، سهم مناسبی دراین الگو برای هر بهره بردار به انگور اختصاص یافته است. این پژوهش با هدف افزایش کیفیت انگور یاقوتی بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زهک انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد یا متداول (نگهداری تعداد ۸ الی ۹ جوانه در هر شاخه بارده، همراه با نگهداری همه شاخه های بارده)، هرس سبک (۱۰+۶۰)، هرس متوسط (۱۰+۴۰) و هرس سنگین (۱۰ +۲۰) در سه تکرار بود. عدد اول داخل پرانتز اشاره به تعداد جوانه هایی دارد که به ازای اولین ۴۵۰ گرم هرس شده باقی گذاشته شد و دومین عدد اشاره به تعداد جوانه باقی مانده در بوته برای هر۴۵۰ گرم اضافی وزن چوب شاخه های هرس شده یکساله بود نتایج نشان داد که هرس سنگین (۱۰ +۲۰) باعث افزایش صفات طول خوشه، وزن محور خوشه، وزن حبه، تعداد حبه در خوشه و مواد جامد محلول به ترتیب به میزان ۵/۳۲، ۸/۳۲، ۳/۱۵، ۹/۳۰ و ۱۳ درصد نسبت به شاهد گردید. بیشترین میزان طول خوشه (۱/۱۵ سانتی متر)، وزن محور خوشه (۱/۸ گرم)، وزن حبه (۹۸/۰ گرم)، تعداد حبه در خوشه (۳۲۲) و مواد جامد محلول (۸/۱۹) در تیمار هرس سنگین (۱۰ +۲۰) مشاهده شد. بطور کلی نتایج نشان داد که با افزایش شدت هرس از شاهد به سمت هرس سنگین، ضمن محدود کردن رشد رویشی، باعث توزیع صحیح و منظم مواد غذایی، تهویه و تابش بهتر نور در اندام های گیاه شده و بخش بیشتری از مواد فتوسنتزی به تولید محصول اختصاص یافته و موجب بهبود کیفیت میوه انگور یاقوتی و پایداری تولید می شود.